Son yıllarda; depremlere dahi yol açabilen güçlü balistik füze denemeleri ve nükleer testleri ile öne çıkan komünizm ambalajlı Stalinist diktatörlük; internet kullanımının neredeyse birkaç web sitesi ile sınırlı olduğu, İkinci Dünya Savaşından sonra kurulan bir doğu Asya ülkesi (KDHC).
Aktif 1.1 milyonluk asker sayısı ile Çin, ABD ve Hindistan’dan sonra Dünya’nın en büyük dördüncü ordusuna sahiptir. Komünizme yakın ideolojiyle yönetilen robotik ülkenin başkenti Pyongyang’dır.
Din, basın ve seyahat özgürlüğünden söz edilemeyen Kuzey Kore tek parti (Kore İşçi Partisi) ile yönetilir.
Turist rehberi kılıklı parti ajanlarının peşinizde olması sizin için bir sorun teşkil etmeyecekse; devlete ait tur şirketlerinden biri ile Pekin üzerinden ülkeyi gezebilirsiniz. Dünyanın en düşük güvenlik sıralamasına sahip tek yıldızlı havayolu şirketi ve SkyTrax ile uçacaksınız.
Belirtmekte yarar var; parti görevlileri nezaretinde önceden belirlenmiş yerleri görebiliyorsunuz.
Dünyanın en büyük stadyumu 150.000 kapasiteli Rungrado 1 Mayıs Stadyumu, Devrim Müzeleri ve Kuzey Kore-Güney Kore Sınırı haricinde gezilecek başka bir yer neredeyse yok gibi. Ulusal Günleri (9 Eylül 2015) ziyaretinize denk gelirse devrim şenliklerini fotoğraflayabilirsiniz.
Kuzey Kore’nin mali açıdan gayet iyi durumda olduğunu kanıtlamak için kurgulanmış mekanlara götürülüyor, halk taklidi yapan figüranlar görüyorsunuz.
Kuzey Kore’nin ana mobil servis sağlayıcısı olan Koryolink; Twitter, Facebook ve Youtube’u 2013’ten bu yana engelliyor.
Yasakların, sıradan Kuzey Koreliler üzerinde büyük etkileri olması pek muhtemel değil, çünkü bunların büyük çoğunluğunun internete erişimi yok.
İletişim, hükumet tarafından onaylanmış bir intranet yani kapalı ağ üzerinden sağlanıyor. Elit kitle ve bilimadamları ise yasakların kısmen dışında yer alıyor. Megabayt başına 1 USD’ın üstünde bir bedel ödeyerek 3G hizmetinden yararlanabilirsiniz. Bunun için 200 doların üzerinde bir bedel ödeyerek yerli bir SIM kartı almanız gerekli.
Ülkeye getirmekte olduğunuz kameralar, dizüstü bilgisayarlar, telefonlar ve kitapların sayısı kaydedilir. Yerel halka dağıtılacağı korkusuyla Kore dilinde hiçbir şeyi getirilmesine, özellikle dini yayınlara izin verilmez.
Kuzey Kore medyasında ABD’ye her zaman “Amerikan Emperyalistleri” denir ve Güney Kore her zaman “Güney Koreli Kuklalar” dır. Medyada kasıtlı olarak büyük harf kullanımına dikkat edilir.
Ülkede bağımsız bir medya kuruluşu yoktur, tüm gelişmeleri devlet kanalları üzerinden izleyebilirsiniz. Bir Kuzey Koreli ile mektup arkadaşı olmanız pratikte mümkün değildir.
Silahlanmaya hız veren Kuzey Kore, gıda yardımı alan yoksul bir ülke olmasına rağmen güçlü propagandası sayesinde ABD’lilerin kar suyu içerek hayatta kaldığını halkına inandırabilmiş durumdadır.
Saç şekli, giyim kuşam, gençlerin ne zaman evlenebileceği gibi konular devlet tarafından belirlenir. Zengin ve gelişmiş izlenimi vermek amacıyla gümrük kapılarına sahte lüks konutlar inşa edilmiştir.
Bir Kuzey Kore vatandaşının (devletin izin verdiği kişiler haricinde) hiçbir şart altında ülkeden çıkış izni yoktur. Çıkmaya çalışmanın cezası ölümdür. Bir şekilde ülkeden kaçanların geride kalan tüm akrabaları bulunur ve ibret amaçlı 3 nesil boyunca toplama kamplarında çalıştırılır.
Kişi başına düşen milli gelirin 1.800 dolar olduğu ülke, resmi olarak ateist bir devlettir.
Kuzey Kore’nin nüfusunun yaklaşık % 40’ı ülke güvenliği ile alakalı işlerde çalışır. Ülkede; esasen isteksizce ağırlanan yabancı ziyaretçilerin sadece grup halinde ve refakatçilerle dolaşmasına izin verilir, geceleri otelden ayrılmak veya şehri kendi başınıza keşfetmek gibi iddialı şeyler yapılmasına ise asla izin verilmez.
Sevgili liderlerinden herhangi birini fotoğraflarsanız, görsel bütünlüğünü bozmamanız gerekir. Vücudunun herhangi bir bölümünü kırpamazsınız. Ayrıca, bu malzemeleri çöp kutusuna atamaz ya da ambalaj kağıdı olarak kullanamazsınız.
Yarı bitmiş binalar ve terli emekçiler, şantiye ve askeri bölgelerin fotoğraflanmasına izin verilmez.
Heykel ziyaretleri tek sıra halinde ve eğilerek yapılır. Eller bu esnada cebinizde yahut arkanızda olamaz. Her sokak; kavşak, her bina, her metro istasyonu ve hatta her metro arabası resmi propaganda araçlarıyla çevrelenmiştir.
Ülkede, çatılarının üzerine tünemiş devasa megafonlar, sokakları gezen propaganda kamyonları mevcuttur. Her sabah saat 06:30’da, sokaklardan yükselen propaganda müziği ile uyanırsınız.
Halkın kendisi bile bu büyük propaganda makinesinin bir parçası. Neredeyse her Kuzey Kore vatandaşı; sadık bir köle olarak kazanılabilen, Kim Il Sung ve Kim Jong Il’in yüzleri ile süslenmiş kırmızı bir iğne takıyor.
Sadakat ve ülkeye hizmet karşılığında yüksek katlı dairelerde ücretsiz konutlara sahip olunabilir. 10 kişiden 9’u, fişlenme korkusuyla yabancılar yaklaşmaz.