Osmanlı’da bekçiler yarım saatlik aralıklarla sokakları dolaşır, sabah ezanı vakti girdiğinde ellerindeki sopayı hızlı hızlı kaldırımlara vurarak vaktin geldiğine işaret ederdi.
Yangınları haber vermek yine bekçilerin bir göreviydi. Mahalle halkından birinin haremine bir saldırı söz konusu olduğunda yine bekçiler haberdar edilir, bekçi de gençlerinin ve sucuların kol yardımıyla suçluları anında cezalandırıldı.
Mahalle muhtarının önünde uygulanan ceza merasiminde suçlular sıklıkla falakaya yatırılırdı. Eğer kabahatleri daha da büyükse şahitlerle beraber doğruca kadıya götürülürdü.
Mahalleye birisi taşınmak istediğinde bekar olup olmadığı soruşturulur, bekar birisi ise evi kiralamasına izin verilmez şehrin hanlarından birisine gönderilirdi.
Gelenin özelliklerini iyice öğrenir aile hayatı ile bilgileri önce imama sonra da bağlı olduğu yiğitbaşına anlatırdı. Bekçilerin girişte belirttiğim vuruşları saatin kaç olduğunu da gösterirdi. Ellerindeki sopayı hafifçe kaldırıma vurması yarımı, kuvvetli vurması ise tam saati belli ederdi.
Bekçiler Geri Dönüyor!
30 yaşından gün almamış lise ve dengi okul mezunu bekçilik heveslisi adayların, askerliğini yapmış olması ve İstanbul’da ikamet etmesi gerekiyormuş.
İlk müdahaleyi yapması beklenen bekçiler; Emniyet bünyesinde yapılacak 3 aylık eğitim ve 1 yıllık intibak süresinin ardından zimmetli silahlarını kullanabilecek, gözaltı ve yakalama yapabilecek.
Resmi Gazetede yayımlanan kararnameyle 2 bin 234 adet Çarşı ve Mahalle Bekçisi kadrosu açıldı. 1681’i Hakkari, Şırnak ve Diyarbakır’da görevlendirilecek. İstanbul için ise 700 kişilik kadro ayrıldı. KPSS şartı aranmaması ilginç bir gelişme.
3 yıl görev yapan bekçiler “kıdemli bekçi” unvanı alacak. Mevcut duyulduğu takdirde ise polis olabilecekler. Maaşların ise 1500 TL olması planlanıyor. 1991’de sokaklardan çekilen bekçilere anlaşılan yeniden ihtiyaç duyuyoruz. Sinek Siklet bir hamle ancak yine de caydırıcılığının olması açısından faydalı olabilir.
